"İşte bu kampanyalar başlarken, ailesinin borcuna karşılık bir halı atölyesine satılan ikbal masih, 10 yaşına basıyor. On yaş deyip geçmeyin. dört yaşında başladığı işçilikte ustalaşmış, büyümeden olgunlaşıvermiş, zeki bir genç artık. yaşadığı koşullara isyan duygusuyla dolup taşıyor yüreği. Rehin kalmaktan usanmış ayakları, onu, ülkesinin rehinli işçilere özgürlük hareketi'ne (bllf) taşıyor. İş koşullarının iyileştirilmesi için yaptığı konuşmalar basına geçince işten atılıyor; yılmıyor, çocuk işçi mücadelesinin simgesi oluyor. 1994 yılında bir Amerikan televizyonuyla yaptığı söyleşide, çocuk işçilerin haklarını korumak için avukat olmak istediğini söylüyor. Boston'dan burs geliyor, orta öğrenimini tamamlayıp, hukuk eğitimi yapması için 1995 yılında Amerika'ya gitmeye hazırlanırken, çocuk işçi mafyasının adının karıştığı bir suikaste kurban gidiyor. bllf, 13 yaşındaki İkbal'in cenazesinin kaldırılacağı gün, çırakların çalıştırılmamasını istiyor. Kimin umurunda? Pakistan'ın dört bir yanından akın eden, on binden fazla çocuk işçi kaldırıyor cenazeyi" (sayfa: 58-59)
''5 yaşında bir halı fabrikasında, ayağında zincirle günde 12 saat, yemek verilmeden çalıştırılan bir çocukmuş İkbal. Birkaç kez kaçmaya çalışmış fakat her seferinde yakalanıp bir güzel dövülmüş. 10 yaşında kaçmakta başarılı olmuş ve örnek bir tavırla dönemin rehinli işçilere özgürlük hareketi'ne katılmış. Katılmakla da kalmamış, bu örgütün konuşmacısı olmuş. Bu dönemde sürekli bu tarz fabrikalara gizlice girer ve orada tam anlamıyla köle gibi çalıştırılan çocuklarla konuşur ve durumu gerekli yerlere iletirmiş. Örgüt, İkbal'in üyeliğini yaptığı 3 yıl boyunca 3000'den fazla çocuğu kölelikten kurtarmış ve halı mafyasına 200,000,000 dolar zarar ettirmiş. Sonuç olarak 1995'te halı mafyası tarafından 13 yaşında öldürülmüş...
Iqbal Masih (di Cinzia...Torrini)
